PARTİCİ EBEVEYNLİK NEDİR?
Çocuk yetiştirme tutumları; anne babanın çocuğu ile duygusal bir ortam yaratmaya, iletişim kurmaya yönelik girişimlerinin kalitesi, bu etkileşimindeki bakım miktarı, çocuğun aktiviteleri ve davranışları üzerindeki kontrolü olarak tanımlanabilir (Baumrind, 1971, 1991, Steinberg, Lamborn., Dornbusch, ve Darling, 1992).
Gelişim ile ilgili
kuram ve yaklaşımlar, çocukların erken fiziksel ve sosyal çevresini
belirlemedeki dönemleri göz önüne alarak, ebeveynlik rolünü vurgulamaktadır
(Maccoby, 2002, Miller, 1983). Belsky’e (1984) göre bireysel özellikleri ve
kaynakları, çocuğun bireysel özellikleri, bağlamsal stres ve destek faktörleri
çocuk yetiştirme tarzının üç temel belirleyicisidir. Ebeveynlerin tercihleri ve
tercih edilen çocuk üzerindeki etkileri ebeveynlik tutumlarını oluşturur. Geniş aileden çekirdek aileye geçiş, boşanmaların artması, teknolojinin ilerlemesi ve kadınların ücretli olarak iş hayatında çocukları olduktan sonra da çalışmaya devam etmeleri çocuk yetiştirme tutumlarını güncel kavramlarla anmamıza neden olmaktadır. Partici ebeveynlik de bu kavramlardan biri olarak düşünülebilir.
Mevcut alanyazında bu ebeveynliğe ilişkin profilin belirlenmesine yönelik bir çalışmaya rastlanmamakla birlikte bu kavram ebeveynliğin sıcaklık ve denetim boyutu açısından ele alınarak incelenebilir.
Bu ebeveynler daha çocuk doğmadan kutlamalara başlamaktadırlar:
Devamı gelecek!
Yorumlar
Yorum Gönder